donderdag 29 oktober 2015

Onder het duin




I. 

Onder het duin
hoor ik de schuivende getijden
hoor ik het krijsen van de meeuwen
en niets is dood en alles leeft  

onder het duin proef ik het schuim
en hoe benard vanwaar ik lig
hoor ik hoe alles stil wordt en verdwijnt  

II. 

Ik hoor de stappen boven mij
hoe schep per schep
de aarde droog de kist op valt
en hoe geluiden van de zee  

hoe alles dof en duister wordt
terwijl ik traag verstik in zand
ik hoor hoe alles stil wordt en verdwijnt.  

III.  

Hier op het duin hoor ik het spelen
hoor ik het schrille van het kind
van wie ik was, wie ik zou zijn
hoor ik mijn hart en hoe het bonst  

de mond, de ogen dicht getapet
en alles vastgesnoerd en in mijn hoofd
hoor ik hoe alles stil wordt en verdwijnt  

IV.  

Ik voel hoe honger mij verteert
en alles schrijnt, ik voel de pijn
en denk aan wie en aan waarom
de geur in mij die vloeibaar wordt  

ik voel het schuren van het hout
als ik beweeg ruik ik mijn bloed
tot alles stil wordt en verdwijnt. 
 

© bert deben
Finnmark, Noorwegen, onderweg, 13 juni 2015,
cyclus geschreven voor de Hofvijver Poëzieprijs met als thema 'Onder het duin'
De openingsstrofe van mijn cyclus werd opgenomen als mooie dichtregel in het juryrapport 
bij hun observatie van een trend naar 'mystieke poëzie' onder de inzendingen.


10 opmerkingen:

  1. heftig en heel indringend
    ik voel, ik beleef, ik huiver ...

    echt prachtig Bert!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een meesterwerk!
    om huiverend in te verdwijnen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. donker en luguber maar vooral heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. tot alles stil wordt en verdwijnt. -Ja, zo loopt het straks met ons af. Onder het duin.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooie verwoording van ervaringen onder het duin

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een prachtig, indringend gedicht.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Doet me denken een de reeks 'Grenslanders' waar ze afvalligen op het strand al dan niet in een kist onder het zand staken. Bij het lezen van het gedicht bevangt de angst je mee.

    BeantwoordenVerwijderen