zondag 15 juli 2012

In memoriam Rutger Kopland

.
                                                      foto: Dutch Broadcasting Company

.
De god in mijn hersenen


Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond

ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen

ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten

wilt u god, werd er gezegd, toets dan één
wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één

en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog
één wachtende voor u en die ene bent u

ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over
moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen
 

Rutger Kopland (Goor, 4 aug. 1934 – Glimmen, 11 juli 2012)
Uit: Geluk is gevaarlijk, april 2005


Rutger Kopland (pseudoniem voor Rutger Hendrik van den Hoofdakker) was een van de populairste dichters van het Nederlandse taalgebied, alsook psychiater, essayist en emeritus hoogleraar biologische psychiatrie.  Zijn werk werd in verschillende talen vertaald. Hij kreeg in 1988 o.a. de PC Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre, 10 jaar later ontving hij ook de VSB poëzieprijs.   

Maar Kopland was vooral een bescheiden dichter, die zichzelf soms afvroeg of zijn werk niet verkeerd begrepen werd door zijn vele lezers en of zijn succes niet op een misverstand berustte.   Toen hij in 2000 verkozen werd tot ‘Dichter des Vaderlands’ weigerde hij deze titel en liet hij de eer over aan Gerrit Komrij.  In 2005 weigerde hij ook een belangrijke koninklijke onderscheiding voor zijn werk, met als motivatie dat zulk een onderscheiding eerder toekomt aan mensen die belangrijk sociaal werk verrichten. 

Na een ernstig auto-ongeluk in december 2005 trok Kopland zich grotendeels terug uit de openbaarheid. Interviews en andere publieke optredens deed hij sinds dan nog bij hoge uitzondering.  Woensdag 11 juli 2012 overleed Rutger Kopland op 77jarige leeftijd in zijn woonplaats te Glimmen.

Het gedicht ‘De God in mijn hersenen’ behoort tot mijn persoonlijke keuze van sterkste gedichten uit de Nederlandse literatuur, maar het meest bekend van zijn hand is zeker het gedicht ‘Jonge sla’.  Maar meer tekenend voor zijn werk en zijn bescheidenheid is echter dit korte, schijnbaar eenvoudige, liefdesgedicht:


Ga nu maar liggen liefste ...

Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
 

Rutger Kopland
uit: Een lege plek om te blijven


Een meer uitgebreide biografie en bibliografie kan men vinden op:
http://nederlandsepoezie.org/dichters/k/kopland.html
Meer gedichten van hem kan men o.a. vinden op:
http://www.poezie-leestafel.info/rutger-kopland


22 opmerkingen:

  1. Alles was zo prachtig....
    En inderdaad zo bescheiden, ook waar ik
    hem zag in dat interview in dat cafe...dat
    aarzelende...om zo door het leven te gaan..
    En toch zo levend, sprekend vanuit de bron...

    Hij woonde niet zo heel ver hier vandaan....

    De schat!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het tweede gedicvht kende ik en koesterde ik reeds: zo eenvoudig mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eerst Komrij nu Kopland, een hele generatie verdwijnt. Dank voor dit in memoriam.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben nog niet thuis in deze wereld, maar leer hier en geniet ervan.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ontroerend om ook hier weer Rutger Kopland te lezen.
    De eerste kende ik nog niet. Bijzonder weer, dat mijmerende:-)

    Graag gelezen.

    Jelou

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi dit I.M. Bert, bedankt hiervoor! Een gevoelsvolle dichter met een levenslievende observatie is heengegaan!

    Jonge sla

    Alles kan ik verdragen,
    het verdorren van bomen
    stervende bloemen, het hoekje

    aardappelen, kanik met droge ogen
    zien rooien, daar ben ik
    werkelijk hard in,

    Maar jonge sla in september,
    net geplant, slap nog
    in vochtige bedjes, neé.

    Uit: Alles op de fiets
    Uitgeverij G.A. van Oorschot 1970

    Fijne maandag gewenst.
    Lieve groet van Corry.*

    BeantwoordenVerwijderen
  7. dank je voor deze bijdrage Kopland was eigenlijk wel mijn favoriete dichter en ik herinner mij hoe ik de gedichten uit zijn bundel" Al die mooie Beloften' een tijdlang elke dag opnieuw las

    BeantwoordenVerwijderen
  8. 'Ga nu maar liggen liefste ...' is een van m'n favoriete gedichten, Bert. In m'n blog heb ik toch een ander gedicht van Kopland genomen die ik het beste bij de foto vond passen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Weggaan

    Weggaan is iets anders
    dan het huis uitsluipen
    zacht de deur dichttrekken
    achter je bestaan en niet
    terugkeren. Je blijft
    iemand op wie wordt gewacht.

    Weggaan kun je beschrijven als
    een soort van blijven. Niemand
    wacht want je bent er nog.
    Niemand neemt afscheid
    want je gaat niet weg.

    Rutger Kopland

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik hou van zijn gedichten.
    Je mag en moet er over nadenken...
    'Er is nog één wachtende voor u
    en die ene dat bent u ...'
    De psy spreekt wijs.
    Heel wijs.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben fan van zijn poëzie!
    Bij dit gedicht blijf ik nog lang stilstaan en ik hou het vast...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik lees zijn gedichten elke keer weer opnieuw…

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Prachtig toch. Intens mooi, zalig om te lezen......

    BeantwoordenVerwijderen