donderdag 4 juni 2015

Achter mijn rug



Achter mijn rug  

Achter mijn rug
fluisteren de stemmen
tasten zij mijn grenzen af
en wat ze niet verstaan aan mij  

berustend laat ik hen begaan
ze knikken met een kille lach
een schijn van welgemeend gedag
en wachten tot ik verder ga  

ik knik terug
de blikken kruisen tastbaar vlug
zo wrang als hier beleefd kan zijn
ze praten niet, ze prevelen  

ik voel hun oordeel 
hun blik doorheen mijn rug. 
 

© bert deben
Antwerpen, donderdag 12 februari 2009, na het toneelstuk ‘Kinderheil’ van De Queeste/’tArsenaal
 
gepubliceerd in literair tijdschrift Schoon Schip jg 22 nr 2  
.

5 opmerkingen: